Πράγα - Ο Πατέρας των Τσέχων: Κάρολος Δ'



Ο Κάρολος Δ'



Πως μπορεί άραγε κάποιος να μάθει τι είναι μία πόλη; Να τη νοιώσει, να τη γνωρίσει, να ανακαλύψει την ουσία της. Ποια είναι η ουσία μίας πόλης; Για μένα το τι είναι μία πόλη είναι η ιστορία της, αν πάρεις τον πύργο του Αιφελ και το Ταζ Μαχαλ και τα βάλεις στη Νεβάδα δεν είναι το ίδιο όμορφα, για την ακρίβεια είναι κακόγουστα. Αν χτίσεις μία νέα Ακρόπολη σε μία έκταση σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της Γης επίσης δε λέει τίποτα. Αν φτιάξεις μία άψογη απομίμηση μίας πόλης κάπου αλλού δε θα είναι το ίδιο, γιατί όμως; Ο λόγος είναι απλός, είναι η ατμόσφαιρα και η ατμόσφαιρα, ο αέρας μίας πόλης, η ουσία της και στην περίπτωση της Πράγας ειδικά, η μαγεία της εξαρτάται απλά από την Ιστορία της, από τις ψυχές που έχουν ζήσει ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους, έχουν περπατήσει σε αυτά τα ίδια σοκάκια που περπατάμε εμείς σήμερα και έχουν χτίσει με τον μύθο τους τον μύθο της πόλης.



 

Η πλατεία Καρόλου (Karlovo Namesti)
από ψηλά.



Πολλά πρόσωπα μπορούμε να πούμε οτι έπαιξαν το ρόλο στο να είναι η Πράγα αυτό που είναι σήμερα. Αλλά αν σε κάποιο πρόσωπο αξίζει να είναι ο πρώτος μέσα σε αυτούς αυτός είναι ο βασιλιάς Κάρολος Δ', ο λεγόμενος και πατέρας των Τσέχων. Στην αρχή εκλέχθηκε Γερμανός αυτοκράτορας (1347) μετά από μεγάλες κόντρες με διάφορους πρίγκιπες και ένας από τους τίτλους του ήταν και του βασιλιά της Βοημίας. Ήταν ο δεύτερος βασιλιάς της Βοημίας από τον οίκο του Λουξεμβούργου μετά τον πατέρα του, τον Ιωάννη τον Τυφλό, ο οποίος σκοτώθηκε στη μάχη του Κρεσί (ναι, ήταν ένας τυφλός στρατιώτης, δεν άφηνε κανέναν δικό του να τον πλησιάζει και λιάνιζε στα τυφλά όποιον βρισκόταν κοντά του). Αφού κέρδισε τον θρόνο της Βοημίας, πήρε το μέρος του Πάπα στη αντιπαλότητα του με τον βασιλιά της Γαλλίας (αν δεν κάνω λάθος ήταν κάποιος από τους πρώτους Λουδοβίκους) και έτσι το 1355 στέφθηκε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τότε έκανε κάτι που δε το είχε κάνει κανένας. Πήρε την έδρα της εξουσίας του Αυτοκράτορα από τη Ρώμη, που ήταν και η έδρα του Πάπα, και τη μετέφερε στην Πράγα την οποία έκανε και πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας του. Τότε ξεκίνησε και ο χρυσός αιώνας της πόλης.





 

Η πλατεία Βενσεσλάς (Vaclavske Namesti)


Στη διάρκεια της θητείας του η πόλη μεγάλωσε πολύ. Οι αγορές αλόγων και βοοειδών εγκολπώθηκαν στην πόλη (οι σημερινές πλατείες Βένσεσλας και Καρόλου) ενώ ξεκίνησαν και διάφορα μεγάλα έργα όπως ο καθεδρικός του Αγίου Βίτου, της εκκλησίας που είναι συνδεδεμένη με τόσες ιστορίες. Πέρα από αυτό, ο Κάρολος Δ' ήταν αυτός που έδωσε στη μικρή ξύλινη γέφυρα που είδαμε πιο πριν την σημερινή της μορφή φτιάχνοντας τη γέφυρα του Καρόλου, ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της πόλης ακόμη και σήμερα. Μεγάλο ρόλο σε αυτά τα έργα έπαιξε ο σπουδαίος αρχιτέκτονας Πέτερ Πάρλερζ ο οποίος συμμετείχε και στον Άγιο Βίτο και στη Γέφυρα. Επίσης ο Κάρολος Δ'  ήταν αυτός που ίδρυσε στην Πράγα το πρώτο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Ευρώπης και γέμισε την αυλή του με λόγιους και καλλιτέχνες. Μεγαλύτερη φίρμα ανάμεσα σε αυτούς τον Πετράρχη, τον άνθρωπο που μαζί με τον Βοκάκιο και τον Δάντε αποτελούν την Αγία Τριάδα της Μεσαιωνικής λογοτεχνίας.

Ο Κάρολος Δ' ήταν ένας πεφωτισμένος ηγεμόνας για την εποχή του. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ευνόησε την ανάπτυξη της περιοχής μέσω των συμμαχιών και των εμπορικών συμφωνιών που έκανε μεταξύ των διαφόρων γερμανικών κρατιδίων. Ήταν μορφωμένος και ευφυής (μιλούσε πέντε γλώσσες, Γερμανικά, Τσέχικα, Ιταλικά, Λατινικά και Γαλλικά) και πολύ φιλελεύθερος και ανοιχτόμυαλος για την εποχή του.