Πράγα - Τύχο Μπράχε - Γιοχάνες Κέπλερ (α' μέρος)

Ο δρόμος που βρισκόταν ο Χρυσός Γρύπας όπως είναι σήμερα

Όταν ο Τύχο έφτασε στην Πράγα έμεινε στο πανδοχείο ο Χρυσός Γρύπας, στην οδό Novy Svet κοντά στο κάστρο του Hradcany. Δε μπορούσε όμως να ζήσει εκεί για πολύ αφού τον ενοχλούσαν οι καμπάνες του παρακείμενου μοναστηριού των καπουτσίνων και φυσικά δε μπορούσε να κάνει καμμία έρευνα και να φέρει κανένα του μηχάνημα. Λίγες μέρες λοιπόν μετά την άφιξη του είχε την πρώτη ακρόαση με τον αυτοκράτορα Ροδόλφο την οποία περιγράφει αναλυτικά σε ένα γράμμα προς έναν ξάδερφό του. Μας πληροφορεί λοιπόν πως ο Ροδόλφος τον δέχτηκε μόνος του χωρίς κανέναν στρατιώτη ή υπηρέτη στο πλευρό του. Αναγνωρίζει πάντως ο σεμνός Τύχο πως αυτό έγινε λόγω της επιδημίας πανώλης που είχε πέσει στην πόλη που είχε σαν αποτέλεσμα ο υποχόνδριος Ροδόλφος να είναι κρυμμένος από όλο τον κόσμο και όχι για να τιμήσει τον καλεσμένο. Στην αρχή αυτής της ακρόασης ο Τύχο παρουσίασε τον εαυτό του με έναν λόγο στα λατινικά, έδειξε τις συστατικές του επιστολές και προσέφερε τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα. Ο αυτοκράτορας από την πλευρά του απάντησε πως ήταν τιμή του να έχει έναν τέτοιο επιστήμονα στη δούλεψη του και με άλλες φιλοφρονήσεις. Όταν τελείωσε η συνάντηση ο ιδιαίτερος γραμματέας του αυτοκράτορα Μπάρβιτς πλησίασε τον Τύχο και του είπε πως η απόφαση του Ροδόλφου ήταν πως θα του εξασφάλιζε μία ετήσια χορηγία και οικία για να κάνει εκεί τις έρευνες του. Ο Τύχο στο πρόσωπο του Ροδόλφου βρήκε έναν νέο μαικήνα πρόθυμο να ικανοποιήσει κάθε απαίτηση του. Άλλωστε ο Ροδόλφος είχε για χρόνια στη δούλεψη του μάγους, νεκρομάντεις και αλχημιστές που έψαχναν να βρουν το ελιξίριο της ζωής αποτυγχάνοντας συνεχώς, άρα ο Τύχο είχε λόγους να πιστεύει πως ο Ροδόλφος θα ήταν δίπλα του σε ότι χρειαζόταν.

Το πρώτο θέμα που έπρεπε να λυθεί ήταν αυτό της κατοικίας. Η πρώτη πρόταση ήταν ένα μέρος κοντά στο κάστρο το οποίο όμως ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει έστω και ένα από τα όργανα του Τύχο που είχαν ξεκινήσει να το ταξίδι από το Βεν. Έτσι, ο Μπάρβιτς, μαθημένος τόσα χρόνια στις απαιτήσεις επιστημόνων και απατεώνων έδειξε στον Τύχο κάποια περιφερειακά κάστρα. Σε ένα από αυτά, στη περιοχή της Βοημικής Βενετίας βρήκε ο Τύχο το νέο Βεν, ήταν το Benatky και το κτίσμα ήταν αρκετά μεγάλο ώστε να χωρέσει τα τεράστια όργανα του Τύχο. Από τη πρώτη μέρα πάντως ο Τύχο δημιούργησε προβλήματα στον διαχειριστή του κάστρου ζητώντας μεγάλα κονδύλια ώστε να διαμορφώσει το κάστρο σε αστρονομικό εργαστήριο. Ο διαχειριστής αντιδρούσε και σαν να μην έφτανε αυτό η έξαρση της πανώλης ανάγκασε τον αυτοκράτορα να φύγει από την Πράγα και να πάει να κρυφτεί στην επαρχία, αυτό σήμαινε ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα να πάρει έγκριση για τα έξοδα και έτσι η ανακαίνιση δεν προχωρούσε καθόλου. Η πανώλη μάλιστα ανάγκασε κάποια στιγμή και τον Τύχο να εγκαταλείψει το Benatky και να φύγει στην ύπαιθρο.

Τότε ήταν που έφτασε στην Πράγα ο Κέπλερ. Ένας νεαρός Γερμανός χωριάτης, χωρίς τη γυναίκα και τα παιδιά του που είχαν μείνει στο Γκρατς, βρέθηκε ξαφνικά στην Πράγα, την μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης εκείνη την εποχή, και οι άνθρωποι για τους οποίους ήρθε (Ροδόλφος και Τύχο) ήταν χιλιόμετρα μακριά! Αναγκαστικά λοιπόν τη νύφη την πλήρωσε ο Βαρόνος Χοφμαν ο οποίος φιλοξένησε τον Γιοχάνες μέχρι να μπορέσει να συναντηθεί με τον Τύχο. Η περιοχή που είχε ο Βαρόνος το αρχοντικό του σήμερα ονομάζεται Tychonova, φαντάζομαι όλοι ξέρουμε προς ποίου την τιμή!

Στο τέλος του Γενάρη το κρύο είχε σκοτώσει και τα τελευταία μικρόβια της πανώλης και έτσι ο Τύχο επέστρεψε στο Benatky. Έμαθε για την άφιξη του Κέπλερ στην Πράγα και του έστειλε μία επιστολή – πρόσκληση ώστε να έρθει να μείνει μαζί του «σαν φίλος και σύντροφος στις παρατηρήσεις των ουρανών». Μάλιστα, για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα λεγόμενα του και να δείξει πόσο υπολόγιζε τον Κέπλερ έστειλε τον γιό του στην Πράγα για να τον συνοδεύσει.

Το Benatky.

Όταν ο Κέπλερ έφτασε στο Benatky ο Τύχο τον υποδέχτηκε θερμά. Τον ρώτησε για τη γυναίκα και τα παιδιά του και του υποσχέθηκε ότι θα μεριμνούσε για τη μεταφορά τους εκεί. Ο Γιοχάνες έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Ο μεγαλύτερος ή τουλάχιστον ο πιο γνωστός αστρονόμος του κόσμου (ο Κέπλερ ήξερε ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος) τον προσκαλούσε να λύσουν μαζί τα μυστήρια του κόσμου.

Δύο μέρες μετά όλα είχαν αλλάξει. Ο Τύχο τελείωσε με τις τυπικές αβρότητες και επέστρεψε στην καθημερινότητα του και στην επίβλεψη των επισκευών που είχαν ξεκινήσει ενώ ήδη είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα με τη χρηματοδότηση. Τα βασικότερα όργανα δεν είχαν φτάσει ακόμη και το σπίτι ήταν ένα γιαπί με απίστευτη φασαρία. Ο Γιοχάνες προσπαθούσε να πλησιάσει τον Τύχο για να αποκτήσει πρόσβαση στις μετρήσεις του αλλά ο Τύχο δε του το επέτρεπε. Που και που μόνο τον πληροφορούσε για κάποια μικρά πραγματάκια για τον Άρη, τη Σελήνη και κάποιες συζυγίες. Ο Γιοχάνες ήταν απογοητευμένος από τη συμπεριφορά του Τύχο απέναντί του. Αυτό που δεν είχε περάσει από το μυαλό του ήταν πως ο Τύχο φοβόταν τον Γιοχάνες. Σίγουρα δεν ήταν ακόμη ο επιστήμονας που επρόκειτο να γίνει αλλά ήταν ένας άνθρωπος με τα μισά του χρόνια και φοβόταν ότι θα χρησιμοποιούσε τα δεδομένα του για να αποδείξει την δική του κοπερνίκεια ηλιοκεντρική θεωρία και έτσι ο Τύχο θα ήταν απλά μία υποσημείωση στα βιβλία της ιστορίας.

Μετά από πολύ επιμονή ο Κέπλερ κατάφερε τον Μπράχε να ανοίξει τις αποθήκες με τις μετρήσεις του και να του δώσει την τροχιά του Άρη για να παίζει. Δεν τον άφησε μόνο του όμως, έβαλε σαν συνεργάτη έναν δικό του άνθρωπο για να μπορεί να έχει τον έλεγχο των ερευνών. Με τον καιρό χαλάρωσε ο Τύχο και άφησε τον Κέπλερ να εργάζεται μόνος του. Πρώτα όμως τον έβαλε να υπογράψει ότι δε θα έβγαζε ποτέ στον έξω κόσμο τα αποτελέσματα των ερευνών του. Η ανάθεση της τροχιάς του Άρη στον Κέπλερ ήταν μία από της ευτυχέστερες συμπτώσεις της αστρονομίας, αφού για να εξηγηθούν οι διάφορες ανωμαλίες της πορείας του πρέπει να συνδεθεί με τη θέση του ήλιου, πράγμα που έπεισε ακόμη παραπάνω τον Κέπλερ πως ο ήλιος είναι στο κέντρο του Σύμπαντος.